É un crustáceo que pertence á orde dos decápodos. A nécora galega ten a súa concha hexagonal de cor marrón escura e textura de veludo. No macho o abdomen é triangular mentres que na femia é máis ancho e redondeado.
Vive nas covas e grietas que forman as pedras preto da costa, e tamén en fondos fangosos. Habita ata profundidades de 70 metros
O seu sentido da territorialidad é moi forte o que lle fai atacar aos intrusos que penetran nel.
A súa alimentación é omnívora, tanto se alimenta de algas e peixes mortos como doutros animais que sexan máis pequenos ou débiles.
Arte de Pesca: Captúrase polas noites con nasas e, en menor medida, con trasmallo
Talla Mínima: 55 mm
Dimensións: 7 cm – 12 cm
Peso: 70 grs – 300 grs
Época Óptima de Pesca: De Xullo a Decembro
É un crustáceo da orde dos decápodos, pertence á familia dos Caridea. Ten un rostro longo e un corpo semitransparente comprimido lateralmente. Tamén é coñecido como quisquilla si é moi pequeno.
Habita en augas de pouca profundidade e tranquilas, sobre fondos de rochas con moita vexetación.
De larvas aliméntanse de zooplancton e de adultos aliméntase de algas ou restos de animais aínda que poden comer calquera cousa. A fecundación é interna e as femias poden aparearse catro ou cinco veces por ano. Nas nosas costas reprodúcense de abril a setembro.
A súa carne considérase exquisita sendo un dos mariscos máis apreciados.
Arte de Pesca: Se pesca con nasas, ou rastro de camarón
Talla Mínima: 30 mm
Dimensións: 3 cm – 6 cm
Época Óptima de Pesca: De Outubro a Marzo
Caracterízase por ter as dúas primeiras patas moi desenvolvidas e terminadas en pinzas fortes e grandes. Posúe un caparazón liso e de cor anaranxado ou rosado, con tons vermellos intensos no dorso, na base e nos dedos das pinzas. Pode alcanzar os 24 cm de longo aínda que en xeral os exemplares capturados son moito menores.
É un crustáceo que pertence á orde dos decápodos.
Habita nos fondos de area e lodo, en profundidades que oscilan entre os 20 aos 600 m, onde se alimenta de pequenos peixes, crustáceos, detritus, etc.
A cigala pode vivir máis de 15 anos e alcanza a madurez sexual cando mide entre 7-8 cm, aos 4-5 anos de idade. A reprodución ten lugar na primavera, e as femias poden non realizar a posta cada ano
Aínda que existe unha pequena porción de cigalas que proceden da pesca artesanal (nasas e trampas), a gran maioría captúrase mediante a pesca de arrastre no caladero nacional ou mediante a flota de altura, e como complemento, o mercado español abastécese das pesquerías dos países do norte de Europa.
Arte de Pesca: Pesca de arrastre ou pesca artesanal (nasas e trampas)
Talla Mínima: 7 cm
Talla Mínima: 7 cm
Tamén chamado Cangrexo europeo. É un crustáceo branquiuro, e decápodo da familia dos Cancridade como os cangrejos. É de gran tamaño con corpo liso e de forma ovalada. A súa cor é pardo e as uñas das súas pinzas e patas son negras.
Habita en fondos arenosos e rochosos a maior ou menor profundidade dependendo do seu tamaño. O seu crecemento é moi lento polo que é pouco abundante.
Son animais eminentemente nocturnos que adoitan permanecer enterrados ou entre as rocas durante o día. Pola noite saen a alimentarse ata distancias de máis de 40 m. da súa gorida. É estritamente carnívoro, aliméntase de crustáceos, moluscos e equinodermos como a estrela de mar.
Non é moi fácil distinguir o boi galego do francés: o noso é máis peludo nas patas e as pinzas teñen máis dentes que o boi de Francia.
Arte de Pesca: Péscase con trasmallos ou miños e ocasionalmente aparecen nas nasas
Talla Mínima: 10 cm
Dimensións: 10 a 30 cm
Peso: 300 grs – 5 kg
Época Óptima de Pesca: De Novembro a Xuño
Tamén chamado Lubrigante. É un crustáceo mariño decápodo. Ten un corpo robusto de cor azul con pintas que acaba en dúas potentes pinzas de desigual tamaño.
Vive en fondos rochosos entre os 2 e os 40 metros de profundidade. Habita en fondos de area e rocha, aproveitando gretas e covas. Son animais solitarios, agresivos e de hábitos nocturnos.
É o crustáceo máis grande aínda que o seu crecemento é moi lento. Aliméntase de sepias, polbos, luras, pequenos peixes e moluscos. O bogavante é un dos mariscos máis tradicionais e apreciados en Galicia.
Arte de Pesca: Captúrase con nasas especiais e ocasionalmente ao trasmallo, miños e con arte de enmalle
Talla Mínima: 25 cm
Dimensións: 25 cm – 75 cm
Peso: 300 grs – 4 kg
Época Óptima de Pesca: Normalmente a veda levántase nos meses de Xullo e Agosto
A Ameixa é un molusco bivalvo que vive normalmente enterrada na area pouco pedregosa da zona intermareal para o que usa un pé musculoso en forma de machada. A súa cuncha está formada por dúas valvas iguais, unidas por un ligamento que posibilita a súa apertura e peche.
As ameixas conseguen o seu alimento por filtración da auga do mar inxerida pola súa sifón que lles permite vivir enterradas a unha profundidade de 15 a 30 cm. podendo soportar perfectamente as baixamares.
Os sexos adoitan estar separados e a súa fecundación é externa. O crecemento está en función da temperatura, salinidade e abundancia de alimento, soportando temperaturas entre os 5º e 30º C. ademais de soportar ben os cambios de salinidade.
Ameixa Fina Tapes decussatus
De cuncha fina e carne gris aguanta viva fose da auga moito máis tempo que outras ameixas. A súa cor adoita ser branco, amarelo ou marrón claro dependendo do substrato onde se cría. Os seus sifones están separados un do outro en toda a súa lonxitude, sendo esta unha boa maneira de diferenciala doutras ameixas.
Ameixa Loura Venerupis rhomboides
As súas tonalidades avermelladas e moradas diferénciana doutras ameixas. Posúe unha cuncha cuberta por liñas algo máis brillantes que van paralelas ao bordo exterior dun ton máis pálido que a súa propia cor. A súa cuncha é máis lisa e brillante que outras ameixas, asemella estar puída.
Ameixa Babosa Venerupis pullastra
Normalmente de cor gris pálida ou crema, cunhas bandas tenues dunha tonalidade máis intensa e unhas finas liñas que se debuxan na súa cuncha, paralelas ao bordo. Os sifones están unidos en toda a súa lonxitude, sendo esta característica a que nos permitirá diferenciala doutras ameixas. Ten unha calidade similar á ameixa fina, pero non posúe a súa resistencia fose da auga.
Arte de Pesca: Péscanse con raño desde pequenas embarcacións, en menor medida, a pé con anciño
Talla Mínima: 40 mm
Peso: 20 grs – 50 gr
Época Óptima de Pesca: De Xaneiro a Abril e de Setembro a Decembro
OSTRA
É un molusco bivalvo. Son da familia das Ostreoida. O seu medio natural é unida ás rochas ou enterradas na area ou cascallo da zona infralitoral. Vive ata os 80 metros de profundidade. A súa cor pode ser gris, verdosa ou pardusca, máis ou menos tinguida de marrón ou violeta.
Aliméntase de fitoplancto e materia orgánica particulada. Estas algas microscópicas quedan atrapadas nas papadas de onde pasan á boca. Poden chegar a filtrar máis de 200 litros de auga ao día.
Está considerada como un dos mariscos comestible máis apreciado, sendo o seu modo máis habitual de consumo frescas e en cru, aínda que admite outras preparacións.
Arte de Pesca: Colléitanse xa que son cultivadas en bateas e praias.
Peso: 6 -15 cm
Dimensións: 10 gr.
Tamén chamada vieira galega ou europea. É un molusco bivalvo emparentado coas ameixas e recoiro. Pertence á familia Pectinidae, orde Ostreoida.
Vive sobre fondos de area ou grava preto da costa, chegando ata profundidades de 100 m. para buscar augas límpias. De cando en cando fíxanse sobre as rochas senón que en xeral repousan sobre o fondo sobre a súa valva inferior.
Do mesmo xeito que outros bivalvos aliméntase de fitoplancto e partículas orgánicas en suspensión, as cales filtra a través das súas branquias.
A vieira é o símbolo do peregrino no Camiño de Santiago. A razón é que, ao ser típico das costas de Santiago, antigamente os peregrinos levábano aos seus lugares de orixe como proba de que chegaran ata o final da viaxe. Ademais usábana a cuncha para beber auga.
Arte de Pesca: A súa captura realízase con rastro da vieira.
Peso: 100 – 700 gr
Dimensións: 10 – 15 cm
Época Óptima de Pesca: Captúrase de decembro a febreiro
Tamén chamado sepia ou jibia. Pertence á orde de Sepiida. É un molusco cefalópodo decápodo, é dicir ten dez tentáculos. De corpo ancho.
Vive no fondo dos mares pouco profundos de area ou sedimentos onde se enterra parcialmente. Habita en zonas preto da costa ata o 150 m.
Aliméntase de peixes, moluscos e crustáceos como cangrexos e camaróns.
A súa tinta en lugar de ser negra como a das luras, é de cor sepia, de aí vén o seu nome. Está moi ben adaptada para nadar entre dúas augas, actividade que practica intensamente, sempre en posición horizontal.
Arte de Pesca: Captúrase con nasa, miños, trasmallo e bou
Talla Mínima: 10 cm
Peso: 50 grs – 1 kg
Época Óptima de Pesca: Captúrase todo o ano
CHOCO
Tamén chamado sepia ou jibia. Pertence á orde de Sepiida. É un molusco cefalópodo decápodo, é dicir ten dez tentáculos. De corpo ancho.
Vive no fondo dos mares pouco profundos de area ou sedimentos onde se enterra parcialmente. Habita en zonas preto da costa ata o 150 m.
Aliméntase de peixes, moluscos e crustáceos como cangrexos e camaróns.
A súa tinta en lugar de ser negra como a das luras, é de cor sepia, de aí vén o seu nome. Está moi ben adaptada para nadar entre dúas augas, actividade que practica intensamente, sempre en posición horizontal.
Arte de Pesca: Captúrase con nasa, miños, trasmallo e bou
Talla Mínima: 10 cm
Peso: 50 grs – 1 kg
Época Óptima de Pesca: Captúrase todo o ano
CENTOLLO
É o verdadeiro rei do marisco de Rías Galegas. É un crustáceo branquiuro e decápodo. Pertence a mesma orde que os cangrejos.
O seu caparazón é triangular no caso dos machos e redondo no caso das femias; está cuberta de espinas e no bordo dianteiro presenta dous pinchos máis fortes. Ten 5 pares de patas longas.
Vive na costa en fondos rocosos ou areosos con abundante vexetación a profundidades de ata 50 m. O centolo como o resto de cangrexos é vulnerable durante a muda, polo que nesa época reúnese en grandes grupos posiblemente para protexerse dos depredadores.
A súa alimentación é variada: estrelas de mar, algas, moluscos, erizos, pepinos de mar e peces como o lenguado.
A centola galega é máis escura que a francesa e unha característica da de nosas rías é que a súa caparazón está cuberto por pequenas algas e arneiróns.
Arte de Pesca: A súa captura faise con nasas, miños e trasmallos
Talla Mínima: 12 cm
Dimensións: 12 cm – 20 cm
Peso: 500 grs – 3 kg
Época Óptima de Pesca: De Decembro a Marzo. Nas nosas costas galegas está en veda de Xullo a Novembro.
Comentarios recientes